CLARK, SONNY - COOL STRUTTIN'

„Cool Struttin’” to absolutny klasyk hard bopu. Oczywiście kiedy każdy z fanów tego niezwykle kreatywnego jazzu z lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych zacznie układać swoją listę najlepszych albumów, szybko znajdzie się na niej kilkadziesiąt pozycji, u każdego nieco innych i w nieco innej kolejności. Czas nagrania albumu – styczeń 1958 roku. Wytwórnia Blue Note, miejsce nagrania – studio Rudy Van Geldera w Engelwood Cliffs, około 15 kilometrów od centrum Harlemu, wystarczy przedostać się przez most George’a Washingtona na drugą stronę rzekę Hudson. To była typowa, jednodniowa, a raczej jednonocna sesja nagraniowa, jakich wtedy w salonie skromnego domu Rudy Van Geldera odbywało się wiele. Wkrótce, w 1959 roku Rudy Van Gelder otworzył nowe studio, już w specjalnie do tego celu przystosowanym budynku. Piątka muzyków znała się doskonale, grywali w takim, czy innym zestawieniu razem od lat, przychodzili słuchać siebie w różnych nowojorskich klubach, często uczestniczyli we wspólnym spontanicznym muzykowaniu, nie oglądając się na płytowe kontrakty i zobowiązania dnia następnego. Wszyscy byli wtedy na topie.

„Cool Struttin’” to w zasadzie proste bluesowe granie. Jest jednak w tej sesji rodzaj muzycznej magii, czegoś, co wyróżnia ją spośród innych muzycznych spotkań w salonie Rudy Van Geldera tamtych czasów. Coś, co czyni ten album genialnym wśród wybitnych, podobnie jak „Kind Of Blue” obok innych nagrań Milesa Davisa z końca lat pięćdziesiątych. Co jest istotą piękna „Cool Struttin’”? Świetne solówki wyśmienitych instrumentalistów, bez zbędnego gwiazdorzenia i zbędnych przepychanek? Relaksująca atmosfera niezobowiązującej sesji? Wspaniałe muzyczne porozumienie i wielkie doświadczenie? Równowaga? To wszystko złożyło się na doskonały album, jedno ze szczytowych osiągnięć ery hard bopu.

Spis utworów:

A1 Cool Struttin'
A2 Blue Minor
B1 Sippin' At Bells
B2 Deep Night