DRAKE, NICK - BRYTER LAYTER
Opis
Nick Drake, właśc. Nicholas Rodney Drake (ur. 19 czerwca 1948 w Rangunie w Birmie, zm. 25 listopada 1974 w Tanworth-in-Arden) – brytyjski wokalista, gitarzysta i autor piosenek. Urodził się w Birmie, ale niedługo po jego urodzinach rodzina wróciła do Anglii i osiadła w Tanworth-in-Arden, małym mieście w hrabstwie Warwickshire. Drake uczęszczał do Marlborough College w Wiltshire (zgodnie z rodzinną tradycją), a kontynuował edukację w Fitzwilliam College na Uniwersytecie Cambridge, gdzie studiował literaturę angielską. Nauczył się grać na pianinie (pozostając pod wpływem również uzdolnionej muzycznie matki), na klarnecie i saksofonie, później na gitarze.
W czasach studenckich występował w klubach i kawiarniach. Podczas jednego z takich występów został odkryty przez Ashleya Hutchingsa, basistę folkrockowej grupy Fairport Convention. Ten przedstawił go pozostałym członkom zespołu, wokaliście Johnowi Martynowi i producentowi Joe Boydowi. Drake szybko podpisał kontrakt na trzy albumy z wytwórnią Island Records i w wieku dwudziestu lat wydał swój pierwszy album Five Leaves Left (1969), a rok później Bryter Layter. Oba zostały wyprodukowane przez Boyda i gościnnie udzielali się na nich członkowie Fairport Convention.
Rzadko koncertował, a jego występy były bardzo krótkie. Cierpiał na chorobliwą nieśmiałość, do tego stopnia, że w studio nagrywał odwrócony do ściany, by uniknąć spojrzeń innych. Permanentnie pogrążony w depresji i wątpiący w swój talent, ostatnią płytę Pink Moon (1972), uznawaną za najlepszą, nagrał w dwóch dwugodzinnych sesjach (obie zaczęły się o północy) jedynie w obecności dźwiękowca. Po jej nagraniu postanowił, że porzuci zawód muzyka i zostanie programistą, ewentualnie będzie pisał dla innych. Te plany jednak nigdy się nie spełniły. Artysta coraz bardziej pogrążał się w depresji i pozostawał w kontakcie już tylko z najbliższymi przyjaciółmi jak John Martyn, który na swoim albumie Solid Air umieścił piosenkę opowiadającą o Drake'u. W 1974 roku Drake powrócił na chwilę do życia i zajął się pisaniem materiału na nową płytę, ale w nocy z 24 na 25 listopada umarł z powodu przedawkowania antydepresyjnego leku Tryptizol. Do dziś nie wiadomo, czy było to samobójstwo, czy wypadek. Ówczesne leki przeciwdepresyjne było łatwo przedawkować – już niewielka dawka ponad zalecaną mogła spowodować śmierć. Drake, nie doczekawszy sławy za życia, zyskał ją po śmierci. Stał się inspiracją dla wielu współczesnych artystów, takich jak muzycy R.E.M., Robert Smith, Brian Molko, Devendra Banhart, Beth Gibbons, Norah Jones czy Declan Galbraith.
Bryter Layter – drugi album studyjny brytyjskiego muzyka, wydany 1 listopada 1970 roku. W przeciwieństwie do Pink Moon, płyta nie zawiera solowych piosenek Drake’a, a wspierają go m.in. John Cale z The Velvet Underground, perkusista Mike Kowalski i Ed Carter z Beach Boys oraz muzycy Fairport Convention. Początkowo sprzedaż albumu nie była najlepsza, a opinie krytyków mieszane. Ponieważ Drake nie był zadowolony z tak rozbudowanego albumu, kolejnej płycie nadał minimalistyczny klimat (gitara, pianino, wokal).
W 2003 album został sklasyfikowany na 245. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone.
Spis utworów:
A1 Introduction 1:33
A2 Hazey Jane II 3:41
A3 At The Chime Of A City Clock 4:42
A4 One Of These Things First 4:46
A5 Hazey Jane I 4:24
B1 Bryter Layter 3:16
B2 Fly 2:56
B3 Poor Boy 6:30
B4 Northern Sky 3:42
B5 Sunday 3:39
Dane szczegółowe
EAN | 0602537347551 |
Format | LP |
Nośnik | LP |
Liczba nośników | 1 |
Data premiery | 01.02.2016 |
Koszty dostawy Cena nie zawiera ewentualnych kosztów płatności
Pytania? Zadzwoń:
784 307 700