MARILYN MANSON - MECHANICAL ANIMALS
Cena regularna:
towar niedostępny
dodaj do przechowalniOpis
Marilyn Manson został założony w 1989 roku przez Briana Warnera (Marilyn Manson) i Scotta Putesky'ego (Daisy Berkowitz). Reputacja Mansona rosła wraz z zespołem, który uważany jest za jeden z najbardziej kontrowersyjnych wśród współczesnych zespołów, co w dużej mierze zawdzięcza właśnie Brianowi Warnerowi i jego częstym utarczkom z religią i postaciami politycznymi. Pseudonim każdego członka grupy został utworzony z połączenia pierwszego imienia znanej kobiety uważanej za symbol seksu i nazwiska znanego seryjnego mordercy, robiąc to chciano przedstawić dziwną dychotomię społeczeństwa (zwłaszcza amerykańskiego). W ostatnich latach, nowi członkowie zespołu odeszli od tej zasady i pozostali przy własnych imionach. Grupa nosi dziwaczne stroje i makijaż, oraz świadomie przedstawia szokujące zachowanie zarówno na scenie jak i poza nią. Teksty Marilyn Manson często spotykają się z krytyką ich antyreligijnych upodobań i postawy wobec seksu, przemocy i narkotyków. Muzyka i wystąpienia zespołu często nazywane są obraźliwymi i nieprzyzwoitymi. Kilka razy zespół spotkał się nawet z protestami i petycjami pod swoim adresem, aby zaprzestali występów.
Te kontrowersje zamiast obniżyć, przyczyniły się do wzrostu popularności grupy. Wielu zagorzałych fanów uczyniło z Marilyn Manson czołowy zespół: trzy płyty uzyskały status platynowej, a trzy inne złotej.
"Mechanical Animals" to trzeci album studyjny zespołu. Wydano cztery single promujące ten album: "The Dope Show", "Rock is Dead", "I Don't Like the Drugs (But the Drugs Like Me)" i "Coma White". "Mechanical Animals" charakteryzuje zupełnie inny styl niż poprzednie płyty. Jest to spowodowane między innymi rezygnacją Trenta Reznora z produkcji tego albumu. Płyta odniosła ogromny sukces komercyjny; zadebiutowała na pierwszym miejscu listy przebojów w Stanach Zjednoczonych (Billboard 200) i na ósmym w Wielkiej Brytanii (UK Albums Chart), a także uzyskała status platynowej płyty.
Według danych z kwietnia 2002 album sprzedał się w nakładzie 1,237,008 egzemplarzy na terenie Stanów Zjednoczonych.
W utworze "I Don't Like the Drugs (But the Drugs Like Me)" na gitarze gra Dave Navarro, były gitarzysta Red Hot Chili Peppers.
Spis utworów:
1 | The Great Big White World | 05:01 |
2 | The Dope Show | 03:47 |
3 | Mechanical Animals | 04:33 |
4 | Rock Is Dead | 03:10 |
5 | Disassociative | 04:50 |
6 | The Speed Of Pain | 05:30 |
7 | Posthuman | 04:18 |
8 | I Want To Disappear | 02:57 |
9 | I Don't Like The Drugs (But The Drugs Like Me) | 05:03 |
10 | New Model No. 15 | 03:41 |
11 | User Friendly | 04:17 |
12 | Fundamentally Loathsome | 04:50 |
13 | The Last Day On Earth | 05:01 |
14 | Coma White | 05:38 |
15 | Enhanced Video/Mechanical Animals | 05:23 |
Dane szczegółowe
EAN | 0606949027322 |
Format | CD |
Nośnik | CD |
Liczba nośników | 1 |
Data premiery | 01.01.1999 |
Bezpieczeństwo
Pytania? Zadzwoń:
784 307 700