W miarę zbliżania się igły do środka płyty wzrasta ryzyko pojawienia się zniekształceń. Co leży u podłoża tego zjawiska, które często bywa zmorą użytkowników gramofonów ? Odpowiedź na to pytanie jak w większości kwestii związanych z gramofonem jest powiązana z kilkoma czynnikami które na nią wpływ. Pierwsza sprawa wiąże się z geometrią ramienia i sposobem śledzenia rowka. Większość konstrukcji ramion gramofonowych jest podparta w jednym punkcie i z tego powodu zamontowana na nim wkładka nie porusza się po prostej wzdłuż osi płyty, a po łuku który jest wycinkiem okręgu wyznaczonego przez oś obrotu ramienia - więcej informacji w cyklu tekstów poświęconych geometrii ramienia Ramię gramofonowe - geometria. Część 1. Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest sytuacja, w której igła nie utrzymuje idealnej geometrii względem rowka, czego wynikiem są zniekształcenia sygnału odtwarzanego z płyty. Kalibracja wkładki polegająca na ustaleniu punktów stycznych do rowka pozwala na ustalenie optymalnego płożenia igły tak by w jak największym stopniu ograniczyć to zjawisko, jednak nigdy nie da się go całkowicie wyeliminować. Optymalne ustawienie wkładki wymaga znalezienia dwóch punktów na łuku, w których igła znajdzie się prostopadle do stycznej rowka. Jeden z nich jest umieszczony bliżej zewnętrznej części płyty, drugi bliżej środka. Wnikliwi czytelnicy wiedzą, że wspomniane punkty mogą mieć różną lokalizację w zależności od rezultatu jaki chcemy uzyskać. Ale zasada pozostaje bez zmian. Skoro mamy dwa punkty w których igła jest idealnie ustawiona do rowka, to dlaczego w punkcie znajdującym się bliżej środka płyty prawdopodobieństwo wystąpienia zniekształceń jest o wiele większe ? Odpowiedź znajdziemy przyglądając się bliżej budowie płyty a konkretnie strukturze rowka i metodzie jego odtwarzania. Wszyscy wiemy, że płyta jest odtwarzana od zewnątrz do wewnątrz i w związku z tym średnica spirali po której porusza się igła staje się coraz mniejsza w miarę przesuwania się igły w rowku. Właśnie to zjawisko sprawia, że w miarę zmniejszania się obwodu rowka igła pokonuje coraz ciaśniejszy łuk. Mniejszy promień sprawia, że bardzo szybko traci się wspomniany punkt zerowy, w którym igła znajduje się na stycznej do rowka. Róznica w stosunku do punktu zewnętrznego wynosi nawet 70% zakresu (podana wartość dotyczy ramion o gługości efektywnej 9"), co oznacza, iż o tyle wzrasta ryzyko powstania zniekształceń wywołanych będem śledzenia rowka. Właśnie z tego względu tak istotna jest prawidłowa kalibracja styczności igły, lub tak zwanego błędu śledzenia (tracking error).