W przypadku sygnału analogowego ogromny wpływ na jego jakość ma sposób w jaki zostaje on odczytany. Gramofon jest przedstawicielem urządzeń, w których odczyt wytłoczonego na płycie materiału odbywa się w sposób mechaniczny. Taka forma działania sprawia, że dźwięk uzyskany na jego wyjściu jest w ogromnym stopniu uzależniony od jakości i precyzji elementów z jakich jest wykonany. Nie da się jednoznacznie powiedzieć, który ze składników jest najważniejszy ale bez wątpienia możemy ustalić bez którego nie da się odtworzyć płyty. To igła zamontowana we wkładce. Zadaniem jakie ma do spełnienia jest idealne śledzenie struktury rowka i przekazywanie jej w postaci drgań do układu przetwarzającego je na sygnał elektryczny. Od jakości tego procesu zależy to w jakiej formie usłyszymy zapisany na płycie materiał. Każde odchylenie od optymalnego toru będzie skutkowało utratą informacji i zwiększeniem zniekształceń. I to niezależnie od jakości wkładki, w której jest zamocowana igła. Piszę to by podkreślić podstawową zasadę funkcjonującą w technice gramofonowej: prawidłowe ustawienie wszystkich elementów odpowiedzialnych za odczyt zawartości płyty jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jego brzmienie. Nawet najlepsze ramię w połączeniu z topową wkładką wyposażoną w igłę o doskonałym szlifie nie sprawią, że gramofon zabrzmi dobrze bez odpowiedniej konfiguracji. O ile w przypadku drogich systemów ich właściciele przywiązują ogromną wagę do tego by były one właściwie skonfigurowane, to w sytuacji kiedy mamy do czynienia z systemami budżetowymi nie wygląda to już tak dobrze. Często słyszę komentarze, że tani gramofon i tak dobrze nie zabrzmi, bo ma słabą mechanikę, prostą wkładkę ze sferycznym szlifem, ramię które spełnia wyłącznie podstawową rolę utrzymania wkładki nad płytą itd… Jest w tych słowach trochę racji, ale nie można podchodzić do tego zagadnienia wyłącznie z perspektywy bezspornego faktu, iż pewnych ograniczeń nie da się pokonać. Jednak jak pokazuje praktyka, nawet najprostszy gramofon może dobrze zabrzmieć jeśli poświęcimy mu trochę więcej uwagi. Kalibracja podstawowych elementów odpowiedzialnych za poprawną pracę układu odczytującego nie jest aż tak skomplikowanym procesem, jak się wydaje. W większości dostępnych na rynku gramofonów producenci dołączają je już w formie urządzenia gotowego do odtwarzania, takie analogowe "plug and play" Taka formuła jest bardzo wygodna dla kogoś kto nie miał wcześniej żadnego doświadczenia z analogiem, jednak by w pełni wykorzystać potencjał drzemiący w czarnej płycie warto pójść o krok dalej i spróbować samodzielnej kalibracji. Oczywiście jeżeli nie jesteśmy wystarczająco pewni swoich umiejętności, zawsze można poprosić kogoś ze znajomych, którzy już spróbowali swoich sił w tej materii. Można również skorzystać z poradników dostępnych w internecie. Bez wątpienia czas poświęcony na regulacje podstawowych parametrów odtwarzania nie będzie stracony.