Dosyć tajemniczo brzmiący tytuł odnosi się do sposobu wykonania oraz mocowania igły we wkładce gramofonowej a dokładniej metody jej montażu do wspornika. Z poprzednich artykułów wiemy, że Igła tworzy ze wspornikiem i zamocowaną na nim armaturą układ odczytujący zawartość rowka. Spoglądając na drogę jaką musi przebyć sygnał zapisany na płycie oczywistą staje się kwestia jakości działania tego układu, który dokonuje transformacji drgań mechanicznych na sygnał elektryczny. Wszelkie błędy powstałe na tym etapie zostaną przekazane dalej, dając w wyniku zniekształcony lub pozbawiony pewnych informacji sygnał. Oczywistym staje się wniosek, że w całym łańcuchu odtwarzania dźwięku zapisanego na płycie gramofonowej igła stanowi podstawowy element kreujący brzmienie. W jednym z poprzednich tekstów Szlify igieł gramofonowych: jakość odtwarzania, opisałem zależność pomiędzy szlifem igły a komfortem pracy wkładki i co za tym idzie jakością uzyskanego brzmienia. Jest po zasadniczy element wpływający na charakterystykę przetwarzania zawartości rowka na sygnał elektryczny. Poza tym funkcjonuje jeszcze kilka elementów opisujących igłę i jej wpływ na pracę gramofonu. Jednym z nich jest tytułowy sposób jej wykonania oraz montażu do wspornika. Budzi on wiele kontrowersji i nieporozumień w kontekście jego wpływu na jakość działania wkładki. Po pierwsze, dwa wymienione w tytule terminy opisują sposób w jaki producenci wkładek mocują diamentową igłę do wspornika. Oba wywodzą się z języka angielskiego, lecz nie można ich tłumaczyć w sposób czysto słownikowy, bowiem w tym konkretnym przypadku oznaczają technologię montażu.

Nude oznacza połączenie igły bezpośrednio ze wspornikiem, zaś bonded wskazuje na połączenie za pośrednictwem dodatkowego elementu będącego niejako podstawą dla samego diamentu. Najwiekszą różnicą pomiędzy oboma sposobami montażu polega na tym, że igła łączona ze wspornikiem metodą nude jest wykonana z większego kawałka diamentu niż w przypadku łączenia bonded. Sprawia to, że ze względu na swoją monolityczną strukturę jest postrzegana jako bardziej szlachetna i wprowadzająca mniej zakłóceń w układzie drgającym wkładki. W przypadku połączenia bonded, można ograniczyć rozmiar diamentu z jakiego wykonuje się igłę wyłącznie do części czynnej, czyli tej która styka się z powierzchnią płyty a resztę jej struktury stanowi metalowy trzpień do którego mocuje się diament. Duże zamieszanie wśród użytkowników sprawia samo tłumaczenie obu terminów, bowiem w swobodnym przekładzie nude oznacza nagi, zaś bonded znaczy spojony. Wynikało by z tego, że główną różnicą jest właśnie sposób w jaki mocuje się igłę do wpornika a nie to czy jest w całości wykonana z jednego kawałka diametu, czy też z różnych materiałów. 

Te wątpliwości postaram się wyjaśnić w drugiej części materiału.