EAGLES, THE - LONG RUN,THE

Eagles – amerykańska grupa uformowana z początkiem lat 70 w Kalifornii. Grała muzykę country i hard rock, znana głównie dzięki takim przebojom jak: „Hotel California”, „Take It Easy” czy „Witchy Woman”.

Grupa Eagles powstała latem 1971 roku w Los Angeles. Pierwszy skład zespołu stanowili Don Henley i Glenn Frey (jedyni muzycy, którzy związani są z zespołem przez cały okres jego działalności), oraz Bernie Leadon i Randy Meisner.

The Long Run to szósty album country rockowej grupy Eagles, wydany w 1979 roku. Płytę wydała wytwórnia płytowa Asylum Records pod numerem katalogowym 5E-508. Jest pierwszym albumem bez udziału jednego z założycieli grupy Randy Meisnera, którego miejsce zajął Timothy B. Schmit i zarazem ostatnim albumem studyjnym, w którym uczestniczył Don Felder. Ponadto jest pożegnalnym albumem studyjnym z wytwórnią Asylum. Na następny album studyjny zespołu trzeba było czekać aż do roku 2007, gdy wydano album Long Road Out of Eden.

W pierwotnym założeniu miał to być album dwupłytowy i początkowo ukazać się jeszcze w roku 1978. Materiał na płytę został jednak zredukowany do jednego krążka. Odrzucony materiał wykorzystano później w wydanej w roku 2000 czterodyskowej kompilacji Selected Works: 1972-1999 w postaci skleconego utworu "Long Run Leftovers" i nagrania „Born to Boogie”. Niektóre motywy z "Long Run Leftovers" zostały wskrzeszone przez Joe Walsha na "Rivers (of the Hidden Funk)" z płyty There Goes the Neightborhood z 1981 i na "Told You So" z płyty You Bought It, You Name It z 1983.

W czasie sesji nagraniowych albumu zespół nagrał singel bożonarodzeniowy wydany w listopadzie 1978 roku, który na stronie A zawiera cover nagrania Charlesa Browna "Please Come Home for Christmas", natomiast na stronie B utwór oryginalnie zatytułowany przez Dona Henley'a i Glena Frey'a "Funky New Year" mówiący o pułapkach czyhających podczas świętowania Nowego Roku.

Nagrywanie albumu trwało prawie dwa lata i okazał się on płytą bardziej ostrą brzmieniowo, dość mocno zbliżoną do hard rocka i znacznie różniącą się stylistycznie od brzmienia poprzedniego albumu Hotel California.
Z chwilą ukazania się albumu we wrześniu 1979 roku płyta zadebiutowała od razu na miejscu 2 listy Billboard’s Pop Albums, a po tygodniu usadowiła się na samym czele detronizując In Through the Out Door zespołu Led Zeppelin. Na pierwszym miejscu listy album pozostawał przez 9 tygodni i był ostatnią płytą na miejscu pierwszym w latach siedemdziesiątych. W samych tylko Stanach Zjednoczonych longplay The Long Run został sprzedany w ponad 7 milionach kopii. Zrzeszenie amerykańskich wydawców muzyki RIAA z początkiem 1980 roku certyfikowała album najpierw Złotą, a zaraz potem Platynową Płytą[1]. Z albumu pochodzą też trzy przeboje, które zawędrowały do Top 10 singli w USA: "Heartache Tonight" (#1), tytułowy "The Long Run" (#8) i ballada "I Can’t Tell You Why" (#8). Ponadto w roku 1980 za utwór "Heartache Tonight" zespół otrzymał nagrodę Grammy w kategorii Best Rock Performance by a Duo Or Group with Vocal jako pierwszy zwycięzca w tej kategorii.

Spis utworów: