Wiemy już czym jest długość efektywna ramienia, oraz że najpopularniejsze ramiona mają długość ustaloną w okolicach dziewięciu cali czyli około 228 milimetrów. Pamiętamy też dlaczego wkładka jest mocowana pod pewnym kątem w stosunku do osi wzdłużnej ramienia zwanym "kątem prowadzenia". Dla przypomnienia polecam pierwsze dwie części tekstu o konstrukcji ramion gramofonowych: część 1: Ramię gramofonowe 1; część 2: Ramię gramofonowe 2.
Dwa wymienione do tej pory parametry czyli długość efektywna ramienia oraz kąt prowadzenia mają decydujące znaczenie dla zminimalizowania błędu śledzenia rowka. Prawidłowo ustawiona wkładka powinna zapewnić igle jak najmniejsze zniekształcenia wynikające z geometrii ramienia. W poprzedniej części tekstu zwróciłem uwagę na dodatkową możliwość zmniejszenia błędu śledzenia poprzez zwiększenie długości efektywnej ramienia czyli po prostu wydłużenie ramienia. Zasadniczo błąd prowadzenia w dobrze skalibrowanym gramofonie wyposażonym w dziewięciocalowe ramię zawiera się w zakresie od zera do dwóch stopni. Zwiększając długość efektywną ramienia sprawiamy, że igła porusza się po łuku o mniejszym wygięciu - bardziej zbliżonym do prostej niż w przypadku ramienia o krótszej długości efektywnej. Dzięki temu zmniejszamy zniekształcenia związane z błędem prowadzenia.
W zasadzie nie ma żadnej bariery wynikającej z samej geometrii, która by ograniczała wydłużanie ramienia, jednak istnieje co najmniej kilka innych czynników, które wpływają na ten parametr. Pierwszym, najbardziej oczywistym jest przestrzeń jaką musi zajmować dłuższe ramię. Kolejny o wiele ważniejszy niż miejsce zajmowane przez ramie to jego sztywność i podatność na rezonanse. Oczywistym jest fakt, że im bardziej wydłużamy jakąkolwiek belkę (a z punktu widzenia mechaniki rura ramienia jest właśnie belką) tym zmniejszamy jej sztywność i zwiększamy rezonanse występujące w jej strukturze. Dodatkowo wydłużając ramię zwiększamy jego masę efektywną. Dlatego nie można sobie tak bez skutków ubocznych wydłużać ramienia w nieskończoność. Z uwagi na pierwszy wymieniony czynnik, czyli przestrzeń zajmowaną przez ramię produkuje się ramiona o długości efektywnej, która zawiera się w granicach 12 cali, czyli około 305 milimetrów. Taka długość pozwala na montaż ramienia w obudowach, które nie przekraczają 50 centymetrów szerokości, czyli można je bez większych problemów integrować ze standardowym sprzętem audio, w którym szerokość poszczególnych urządzeń zawiera się pomiędzy 40 a 50 centymetrów. Również drugi i trzeci parametr, czyli sztywność oraz masa ramienia wydłużonego do dwunastu cali nie pogarszają warunków pracy całej konstrukcji. Nawet jeśli rezonanse i sztywność konstrukcji nie będą aż tak dobre jak w przypadku ramion dziewięciocalowych, to zysk wynikający ze zmniejszenia błędu prowadzenia rekompensuje te straty. W prawidłowo wyregulowanym ramieniu o długości dwunastu cali błąd prowadzenia może zostać zmniejszony prawie o 35 procent. To bardzo duży zysk i właśnie z tego powodu najbardziej zaawansowane gramofony są wyposażane w ramiona o dużej długości efektywnej
Oczywiście istnieją konstrukcje o większej długości niż wspomniane dwanaście cali ale są to ramiona produkowane w większości w pojedynczych egzemplarzach. Generalnie oprócz standardowych dziewięciu i wspomnianych już dwunastu cali produkuje się ramiona o długości efektywnej wynoszącej dziesięć cali. Są one kompromisem pomiędzy dziewięciocalowym standardem i o wiele droższymi konstrukcjami z grupy ramion o długości dwunastu cali.
